Cab Bike Hawk należy do grupy ekologicznych pojazdów HPV czyli napędzanych siłą ludzkich mięśni. Jest to personalizowany rower trójkołowy w zabudowie wykonanej z kompozytu. Pojazd tego typu łączy w sobie cechy samochodu (wyższy standard bezpieczeństwa kierującego, ochrona przed warunkami atmosferycznymi) i roweru (rodzaj napędu, klasyfikacja środka transportu). Cab Bike Hawk występuje także w wersji hybrydowej, a więc z możliwością zainstalowania silnika elektrycznego wspomagającego napęd. Konstrukcja obudowy pojazdu wykonana jest przede wszystkim z myślą o bezpieczeństwie użytkownika. Zastosowane są pasy bezpieczeństwa i specjalnie zaprojektowana klatka bezpieczeństwa z pałąkiem antykapotażowym mająca na celu ochronę użytkownika w przypadku kolizji drogowej. Sama obudowa wykonana z kompozytu posiada odpowiednio rozmieszczone wzmocnienia, które podczas uderzenia czy innego typu zdarzenia drogowego przejmą część sił fizycznych działających w takiej sytuacji na pojazd i zminimalizują kierującemu niekorzystne skutki wypadku. Porównując wypadki drogowe z udziałem klasycznego roweru pojazd typu velomobil całkowicie deklasuje dwukołowca pod względem bezpieczeństwa. Wewnątrz pojazd jest wykończony, podobnie jak w samochodach tapicerką, która nadaje wnętrzu przytulności i estetyki, podnosząc standard użytkowania. Pojazd jest proponowany w kilku wersjach wyposażenia, zależnie od preferencji i potrzeb klienta w wersji standardowej i personalizowanej. Innowacyjność rozwiązań zastosowanych w Cab Bike Hawk opiera się przede wszystkim na połączeniu w jednym pojeździe zalet roweru i samochodu, które wpływają pozytywnie zarówno na użytkownika (aktywność fizyczna w trakcie jazdy, optymalna pozycja ciała) jak i na środowisko (brak spalin, brak emisji hałasu).

AudioMovie to aplikacja do obsługi audiodeskrypcji i audionapisów na potrzeby seansów kinowych, pokazów festiwalowych i telewizji. Korzystać z niego mogą przede wszystkim osoby z dysfunkcją wzroku, ale także osoby starsze i te, którym czytanie napisów kinowych sprawia trudność. Specjalna aplikacja mobilna pozwoli osobom niewidomym i słabowidzącym samodzielnie uczestniczyć w seansach kinowych. Audiodeskrypcję odsłuchają na własnym smartfonie bez konieczności wypożyczania nieznanego im sprzętu z kina. Z kolei osoby starsze i wszyscy którzy nie lubią czytać napisów będą mogli uruchomić na swoim telefonie ścieżkę lektorska.

Rozwój cywilizacji jest nieodłącznie związany z zapotrzebowaniem na energię elektryczną. Z drugiej strony, wymagania dbałości i ochrony środowiska naturalnego zmuszają do poszukiwania jak najbardziej wydajnych źródeł odnawialnych.

Dzisiejsza nauka celuje w rozwój paneli fotowoltanicznych III generacji. W odróżnieniu od ogniw I i II generacji (odpowiednio opartych na wykorzystaniu krzemu lub związków innych półmetali czy metali), ogniwa III generacji wykorzystują związki półprzewodnikowe nie będące związkami metali. Co istotne, ogniwa tego typu pracują w szerszym niż ich starsze odpowiedniki zakresie promieniowania. Z tego wynika możliwość wytwarzania przez nie energii nawet przy naświetleniu o bardzo małej wydajności energetycznej. Naukowcy z Wydziału Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej Uniwersytetu Jagiellońskiego pracują nad opracowaniem nowych metod tworzenia warstw w procesie produkcji ogniw słonecznych III generacji – ogniw barwnikowych przy pomocy zbudowanego przez nich urządzenia. Wyniki tych prac mają polską i międzynarodową ochronę patentową.

Popularne dziś pisaki 3D, sprzedawane dzieciom na skalę masową, bardzo rzadko wykorzystuje się w edukacji, mimo, że są idealnym narzędziem do treningu wyobraźni przestrzennej i kreatywności.

Jednocześnie, w pełni precyzyjne rysowanie za ich pomocą w przestrzeni trójwymiarowej jest dość trudne. Stworzony system modułowy sprawia, że wykorzystanie pisaków 3D w edukacji jest nie tylko możliwe, ale i proste oraz przyjemne. Moduły umożliwiają rysowanie modeli cząsteczek krok po kroku, obserwując poszczególne stadia ich tworzenia w trzech wymiarach i pozwala na rysowanie praktycznie wszystkich typowych cząsteczek związków organicznych, z którymi uczniowie spotykają się na lekcjach chemii w szkole podstawowej, gimnazjum i szkole średniej. Moduły łączą się ze sobą tworząc szablon. Użytkownik rysuje pisakiem 3D linie proste łącząc punkty szablonu, w wyniku czego powstaje szkieletowy model cząsteczki. Następnie rysunek można odłączyć od szablonu, a uczeń uzyskuje model cząsteczki, który w pełni odpowiada rzeczywistości, zachowując długości wiązań chemicznych pomiędzy atomami i kąty pomiędzy tymi wiązaniami.

Najbardziej powszechnym biologicznym sposobem oczyszczania ścieków jest metoda wykorzystująca organizmy naturalnie występujące w środowisku wodnym. Tworzą one osad czynny, w którego skład wchodzą przede wszystkim bakterie, pierwotniaki oraz przedstawiciele metazoa. Najbardziej istotną rolę w usuwaniu zanieczyszczeń odgrywają bakterie. Jednak niektóre z nich, tworzące formy nitkowate, przy niekontrolowanym wzroście powodują pienienie i puchnięcie osadu czynnego. Zjawisko to jest jednym z najpoważniejszych problemów eksploatacyjnych w oczyszczalniach ścieków na całym świecie. Rozwiązaniem tego problemu jest opracowana technologia. Wykorzystuje ona naturalnie występujące w osadzie czynnym organizmy – wrotki, które eliminują ze środowiska bakterie nitkowate będące przyczyną problemów eksploatacyjnych oczyszczalni ścieków. Technologia może być zastosowana w oczyszczalniach z dopływem różnego rodzaju ścieków, co wynika z wysokiej odporności wrotków Lecane na niekorzystne warunki środowiskowe. Metoda charakteryzuje się wysoką skutecznością w zakresie eliminacji bakterii nitkowatych w największym stopniu przyczyniających się do wystąpienia zjawiska puchnięcia i pienienia osadu czynnego takich jak Microthrix parvicella i Nostocoida limicola, Actinomycetes. Ponadto, wrotki poprzez żerowanie na bakteriach zmniejszają produkcję biomasy a tym samym ilość produkowanego osadu nadmiernego, utrzymują bakterie w stanie najwyższej aktywności metabolicznej poprawiając w ten sposób sprawność procesu oczyszczania ścieków.

Kładka stworzona przez studentów WGIG i WIMIR AGH inż. Michała Pyzę i inż. Piotra Roszkowskiego. Stalowa konstrukcja ma 3.5 metra długości i jest poruszana przez siedem par siłowników elektrycznych. Układ, podczas składania zwija się, tworząc pętlę. Co istotne, kładka jest funkcjonalna pod względem budowlanym i w większej skali może stanowić rzeczywiste przęsło kładki dla pieszych. Konstrukcje ruchome są od dawna obecne w inżynierii lądowej – np. mosty zwodzone. Stworzona przez studentów kładka wyróżnia się jednak zdecydowanie większą liczbą stopni swobody. Przeważnie w konstrukcjach ruchomych dąży się do minimalizacji możliwości ruchu, a jedynym uzasadnieniem zastosowania ich większej liczby są względy estetyczne, np. efektowne składanie i rozkładanie.

Proponowane rozwiązanie umożliwia łatwą i prostą zamianę roweru dwukołowego w rower trójkołowy bez wykonywania jakichkolwiek zmian konstrukcyjnych w rowerze bazowym. Uzyskany rower trójkołowy może być wykorzystany jako rower towarowy lub jako rower dla osób starszych lub niepełnosprawnych. Główne zalety tego rozwiązania to fakt, ze jest to ekologiczny środek transportu towarów, przydatny na zakupach, stabilny rower dla osób nie potrafiących lub bojących się jeździć na typowym rowerze jednośladowym oraz jest to rower trójkołowy, z możliwością przechyłu na łukach drogi podobnie jak typowy rower.

Jest to rakieta sondująca (atmosferyczna), która napędzana jest innowacyjnym silnikiem na paliwo ciekłe, który wykorzystuje podtlenek azotu jako utleniacz i alkohol jako paliwo. Planowany jest start na lipiec 2019 i będzie to pierwsza polska rakieta z tego typu silnikiem. Jest to demonstrator technologii w małej skali i docelowo technologia mogłaby posłużyć w rakietach kosmicznych. Obecna wersja modelu lotnego rakiety jest składana w warsztacie KN Space Systems i na festiwalu zostałaby pokazana po raz pierwszy. Jej wcześniejsza wersja zajęła drugie miejsce w konkursie rakietowym IREC w USA w kategorii rakiet zasilanych paliwem ciekłym i osiągających pułap ponad 9 km.

Prezentowany czujnik służy do pomiaru natężenia pola magnetycznego i tworzy go cienka, przewodząca warstwa osadzona na polimerowym podłożu. Dzięki temu czujnik jest bardzo cienki i giętki. Można go wielokrotnie zginać oraz przyklejać jak naklejkę na zakrzywionych powierzchniach o niemal dowolnym kształcie. Mała grubość czujnika sprawia, że można go umieścić w bardzo ograniczonej przestrzeni, gdzie konwencjonalne czujniki nie mieszczą się z uwagi na większe rozmiary. Czujnik został tak zaprojektowany, aby jego zginanie nie wpływało na pomiar natężenia pola magnetycznego. Dodatkowo umożliwia on pomiar siły wywieranej podczas jego zginania lub rozciągania. Nasz wynalazek można wykorzystać do pokrycia ramion robotów, dzięki czemu robot uzyska zmysł dotyku. Podobnie jak u człowieka, jego palce będą w stanie określić rozmiary trzymanego obiektu oraz odróżniać materiały twarde od miękkich. Innym zastosowaniem wynalazku jest monitorowanie pracy silników elektrycznych, które pozwala na wczesnym etapie wykryć nieprawidłowości pracy silnika i zapobiec jego uszkodzeniu. Współtwórcami wynalazków są: Yevhen Zabila, Michał Krupiński, Arkadiusz Zarzycki, Marcin Perzanowski, Alexey Maximenko, Piotr Horeglad, Piotr Strączek, Stanisław Maranda, Marta Marszałek. Praca powstała w ramach projektu: LIDER V Narodowego Centrum Badań i Rozwoju, (nr.: LIDER/008/177/L-5/NCBR/2014).

Cienkie warstwy i powłoki są ważnym elementem wielu używanych przez nas na co dzień przedmiotów. Pokrywają okulary przeciwsłoneczne, służą jako filtry w fotografii, zabezpieczają metalowe części przed korozją, a w medycynie służą jako biozgodne pokrycia implantów. Najczęściej warstwy takie osadza się w komorach próżniowych. Materiał, z którego chcemy zrobić cienką warstwę, umieszczany jest w małych piecykach. Po rozgrzaniu piecyka wylatują z niego atomy materiału, które następnie pokrywają przedmiot, tworząc na nim cienką warstwę lub powłokę. Najczęściej komora próżniowa do preparatyki warstw wyposażona jest w kilka piecyków, tak aby możliwe było tworzenie warstw z różnych materiałów. Otwór każdego piecyka przykryty jest przesłoną, która otwierana jest w momencie, kiedy potrzebne jest naniesienie atomów umieszczonego w nim materiału.Nasz wynalazek pozwala na automatyzację opisanego wyżej procesu. Jego najważniejszym elementem jest komputerowo sterowany silnik, który może pracować w próżni i nie jest wrażliwy na wysokie temperatury. Dzięki niemu można sterować przesłonami piecyków i nanosić warstwy o dowolnej kompozycji. Po osadzeniu warstwy, przesłony zostają automatycznie zamknięte, przerywając proces nanoszenia. Oryginalna konstrukcja silnika opracowana została specjalnie do zastosowań w warunkach bardzo wysokiej próżni. Dodatkową korzyścią jest możliwość przełączania przesłon krótkimi impulsami prądu, co czyni nasz wynalazek bardzo energooszczędnym. Współtwórcami wynalazków są: Yevhen Zabila, Michał Krupiński, Arkadiusz Zarzycki, Marcin Perzanowski, Alexey Maximenko, Piotr Horeglad, Piotr Strączek, Stanisław Maranda, Marta Marszałek. Realizacja Projektów została sfinansowana przez Narodowe Centrum Badań i rozwoju w ramach programu LIDER V (nr. projektu LIDER/008/177/L-5/NCBR/2014).

To pojazd, którego zadaniem będzie samodzielne poruszanie się wewnątrz budynków i wykorzystamy go do przewożenia. Robot jest w stanie omijać przeszkody dzięki informacjom zbieranym z otoczenia. Miejsce na paczki będzie zabezpieczone, co uniemożliwi dostęp niepowołanych osób, a zastosowanie ekologicznego, elektrycznego napędu ograniczy generowany hałas oraz emisję trujących substancji. Interfejs robota w postaci panelu dotykowego pozwala na prostą i intuicyjną obsługę robota, odbiór i nadawanie przesyłek.

KRAKsat to satelita typu CubeSat w standardzie 1U, czyli sześcian o wymiarach około 10x10x10cm i wadze nieco przekraczającej 1 kilogram. CubeSaty są najczęściej wystrzeliwane jako dodatkowe ładunki w rakietach lub stają się częścią lotu statku kosmicznego dostarczającego zapasy na ISS. Nas dotyczy ta druga opcja – satelita będzie częścią zaopatrzenia, które zostanie wysłane na Międzynarodową Stację Kosmiczną. Po zadokowaniu do stacji zostanie wypuszczony w przestrzeń przez śluzę w module Kibō.

Konstruktorzy z Koła Naukowego AGH „Integra” – od lat z powodzeniem tworzą małych mechanicznych zawodników, czyli inteligentne roboty, które potrafią walczyć, znaleźć wyjście z labiryntu czy niezwykle szybko pokonywać wyznaczoną trasę. Podczas zawodów roboty walczą ze sobą na arenie w kształcie koła tzw. dohyo. „Zapaśników” zaprogramowano w taki sposób, aby starali się zepchnąć przeciwnika z ringu.

SPHERE to robot kulisty napędzany wewnętrznym wahadłem. Dwa serwomechanizmy pozwalają na ruch do przodu i do tyłu, ale także na jazdę po łuku i zakręcanie.

Robot łączy się z operatorem za pomocą technologii Bluetooth. Istnieje możliwość sterowania robotem za pomocą kontrolera konsoli do gier, jak również z telefonu lub komputera PC.

Jego kulista forma sprawia, że robot może łatwo zostać zamknięty hermetycznie i pracować w najcięższych warunkach (np. wśród trujących gazów/cieczy). Z tego względu może zostać potencjalnie zastosowany w inspekcji rurociągów niedostępnych dla człowieka ze względów bezpieczeństwa, lub dla innych robotów przez wzgląd na ich kształt.

Grażyna – bolid skonstruowany przez studentów AGH to pojazd spalinowy, który różni się od poprzednich konstrukcji między innymi rozmiarem kół – zostały zmniejszone z 13 do 10 cali. Dodatkowo nowy bolid jest wyposażony w pełny pakiet aerodynamiczny, który zapewnia docisk pojazdu do podłoża podczas jazdy oraz pneumatyczny system zmiany biegów. Ponadto system telemetrii umożliwia kontrolę pojazdu w czasie rzeczywistym. Bolid zajął 3 miejsce w tegorocznej międzynarodowej serii zawodów dla inżynierskich zespołów uniwersyteckich pn. Formuła Student odbywających się 8 – 11 maja, gdzie studenci z najlepszych uniwersytetów i politechnik świata konstruują i budują bolid, który później ściga się na największych torach wyścigowych świata.

Platforma pomiarowa to innowacyjne urządzenie służące do wykonywania pomiarów batymetrycznych dna zbiornika wodnego lub dużej rzeki wraz z eliminacją wpływu falowania na wyniki pomiarów. Urządzenie powstało w celu automatyzacji procesu wykonywania różnego rodzaju pomiarów na zbiornikach wodnych. Jest bezzałogowe o wysokim stopniu redundantności, przeznaczone do pracy w szczególnych warunkach wód śródlądowych.

Oryginalnym rozwiązaniem jest wielopoziomowa aktywna redukcja i eliminacja wpływu falowania na
wyniki pomiarów. Platforma charakteryzuje się trybem pracy ręcznej – zdalne sterowanie jak i trybem
pracy automatycznej – według zadanej trasy lub zgodnie z zaprogramowanym zadaniem

Bezzałogowy samolot zasilany energią słoneczną w ciągu dnia będzie czerpał energię bezpośrednio z paneli fotowoltaicznych zamontowanych na jego skrzydłach i równocześnie ładował baterie pozwalające mu na lot nocą.

Projektowany samolot stanowić będzie przykład połączenia nowoczesnych technologii z zakresu elektromobilności z wykorzystaniem odnawialnych źródeł energii. Specjalnie dobrany kształt poszczególnych elementów samolotu, ultralekkie i wytrzymałe materiały, wydajne moduły fotowoltaiczne oraz nowoczesne akumulatory – to tylko wybrane przykłady innowacji zastosowanych w projektowanym statku powietrznym.